Λέω: μην εγκαταλείπετε την ιδέα

Αλλάζει ο κόσμος

Μένοντας ίδιος στην εσωτερική του διάρκεια-

Είναι ένα αυγό που κρύβει  εκπλήξεις

πίσω από το τσουγκρισμένο του τσόφλι..

Δώσε μου τον αδιάφορο χρόνο σου να τον κάνω φλογέρα

Να τον κάνω κόμη της ξανθής κοπελιάς

Που έσκισε με το βλέμμα της το λαύρο απόγευμα-

Δώσε μου την κατανυκτική σιωπή να την βυθίσω

μες την ψυχή του ξύλου

Και να την βρω από την άλλη,

στην βαθιά αμφιβολία των ματιών..

Δεν μένω ίδιος, συνεχώς αλλάζω

Τα χέρια μου πράττουν το χάος

Αλλά το χάος δεν είμαι εγώ,

γιατί εγώ είμαι μια πεταλούδα

Όπως της σκέψης που σε όλα εγκαθίσταται.

Λέω: μην εγκαταλείπετε την ιδέα

Τον καρπό που θα φέρει το λίγο στο όλον

Μην εγκαταλείπετε την αόριστη μέρα που προσδιορίζει

μια χειρωνακτική βδομάδα

Και εθελούσια είμαστε

οι ναυαγοί

στις χώρες των ωραίων νεφών..