ΚΑΠΟΥ ΣΤΗΝ ΑΙΤΩΛΙΑ.

           

Κόσμε του ήλιου! Μέσα μου κόσμε του ήλιου..

Και μυστικέ και φανερέ απ’ όπου

κι αν κοιτάξω.

Τούτος ο αργαλειός της σκέψης χρόνια που υφαίνει

ανταμώνει στα ψηλά τ’ αλώνια με τις ολόφλογες

παπαρούνες

τον αρχαίο θεό.

                    Τώρα είναι ο πέρα ορίζοντας.

Ο Απόλλωνας των εκμυστηρεύσεων και των πολλών

                             αποκαλύψεων.

                              Αναλήβεται

  προς τα άνω μοναστήρια  των δασκάλων του γένους.

Επαναστατικός και με φιλοσοφία φωτιάς.

  Εξουσιάζει

    λέξεις του παλαιού χρησμού

      και χαρωπές και ολέθριες.

        Εκεί

          που η άνοιξη καυτή  και βελουδένια

             φουντώνει με σπέρμα και γονιμότητα.

Α, κοίμηση της Παναγίας,

  που ο χρόνος στις αγιογραφίες σεβάστηκε!

    Ξωκλήσι που μου έφερε μπροστά μου η μοίρα!

      Διδασκαλείο της μέσα μου λευτεριάς!

        Το τυχερό μάτι να βλέπει τον κάμπο που οι μέλισσες

           είναι αξίες πιο δικαιωμένες

               κι  από τον ίδιο τον θάνατο

                 που ερχόμενος υπερασπίζεται

                   την αιώνια ζωή.

                    Πύθιο λεξιλόγιο, παλιό

                κάτω απ’ την κάθε πέτρα

             που μου μιλά όταν σωπαίνοντας αγγίζω

          την αγιότητα του πρωινού φωτός!

      Στην μέρα που κυλά μες τα χαρούμενα ρυάκια

    εξουσιαστική και υπέροχη

  γράφοντας με γιρλάντες του φωτός

τ’ ωραίο όνομά της!

                                                                       14.5.2008