Πεταλούδα η σκέψη μου που λευτεροκοπά στο αύριο.

Τα άστρα αφήνουν την σκόνη τους πάνω στην απροστάτευτη γη.

Εκατό άστρα, διακόσια, μύρια.

Τόσα όσα φτάνουν για να είναι όμορφη η νύχτα

Γερμένη πάνω απ' την παλιά ταράτσα που μια κοπέλα κοιτάζει

Να κρέμονται όπως τσαμπιά επάνω απ' το κεφάλι της.

Οι θρησκείες όλες δουλεύοντας επάνω στο σενάριο μιας άλλης ζωής

Υπόσχονται εξακολουθητικό παρόν. Τι κλέβω

Απ' το σήμερα που το θέλω μες το απώτατο αύριο;

Τι έχω που αξίζει;

Ο τρόπος μου είναι να κατανοώ τις δομές αυτού του αόρατου κόσμου

Που μέσα του είναι λουλούδι

ή δέντρο και μεταβολίζεται

Σαν μ' ένα οξυγόνο ζωντανό στα κύτταρά μου.

Χειρώναξ που πράττω των λέξεων τιμαλφή.

Ποιος παραδέχεται το γήρας μιας ρίζας

Αφού η ρίζα είναι η ζωή, η ροπή ενός κόσμου για γνώση.

Κρατώ μες τα χέρια μου πολύτιμο πετράδι αυτή την μοίρα.

Πεταλούδα η σκέψη μου που λευτεροκοπά στο αύριο.

Για όλους έχω τύχης δώρα!

                                                                4.10.2010