Οι σκέψεις μου είναι στρατιώτες μιας λύπης.
Ακολουθώ το βασανιστικό σύνταγμά τους αλλά δεν θα βρεθώ στα περιβόλια των ονείρων που σχημάτισα παιδί
ξεφυλλίζοντας μια δροσερή μαργαρίτα..
Θ' ακολουθήσω την έσχατη αναγγελία της νύχτας
πάνω από το απέναντι βουνό, μετά από κει που ανοίγουν
τα πρώτα άστρα τα ματάκια τους κι ο ουρανός
είναι μια θέση εμπνευσμένη..
Έχω καρπωθεί τον κύκλο της μάθησης: είδα και είπα
και πουθενά δεν ξέχασα να αποταμιεύσω
όραμα και την ευχή μου γαλάζια..
Ναι, θα μείνω ταπεινός εραστής των αδούλωτων λέξεων!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου