Μήνας που αξίζει δυνατή συγκίνηση χειμώνα.
Στην πρωινή πάχνη ψάχνω να βρω
τα κέρματα που θα αγόραζα την έκπληξη όλη
που μου άφησε το έτος για ανταμοιβή.
Περπατώντας οι ιδέες είναι πάντα καλύτερες.
Τις συζητούμε και πουθενά ελπιδοφόρα δεν βγάζουν.
Αλλά κάνει κρύο, πραγματικό κρύο και τα πουλιά τιτιβίζουν χαρούμενα
λες και τους παραδόθηκε
αμαχητί ο ουράνιος τρούλος.
Σκέφτομαι τις λέξεις μία μία, τις περιφρονημένες σιωπές
που με δίδαξαν κάτι- και αμέσως
ξέρω να πω για τον χρόνο που με περιτριγυρίζει και είναι γαλάζιος.
Κι όπως ακούω την μελαγχολική μουσική
του πρωινού ραγισμένου νερού της λίμνης ο Ιανουάριος
είναι τετελεσμένος τόσο που τον δέχεται
όλη η πλάση σαν έναν ουραγό της ζωντανής ευθυμίας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου