...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

31 Ιανουαρίου 2012

ΕΤΣΙ ΖΕΙΣ.



Από το χτες στο σήμερα κάτι αλλάζει:       
μουσικής σώμα βραχύβιο
σαν έντομο που φέρει και της πεταλούδας το συμμετρικό
καθαρογραμμένο, χρωματιστό
πέταγμα μέσα στην καρδιά της μέρας!

Αυτό που η σάρκα το αναγνωρίζει πάντα μ’ ένα χάδι
πάνω της.
   
Γιατί
κι ο έρωτας
γράφεται με αισθήσεις
πουλιών
που φεύγουν
ανέμελα
μέσα στον ασυννέφιαστο ουρανό.

Πάντως ζορίζει ο χρόνος!…

Σαν να μας θέλει εκδικηθεί που υπάρχουμε-
που πετυχαίνουμε το διάνα πάντα της βολής-      
που έχουμε
σώμα θνητό και πνεύμα αθανάτου!

Τώρα βρες την πληγή που σου ανοίγει ύπουλα η φθορά-
λαβωματιά του αοράτου..

Παθιασμένα ζεις με τις ιδέες σου από αστραπές λουλουδιών
κι αφρισμένα, ανελέητα  πέλαγα
πολύχρωμων λέξεων!

                                                                        14.5.2008


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου