Η ιστορία δεν μένει άνεργη η ιστορία δουλεύει
Σ' αυτόν τον αιώνα που το πολίτευμα είναι κοινωνικός δράκος
Και η μιζέρια, του αμύθητου πλούτου βασίλισσα.
Κράτος των λίγων, κραυγή των πολλών, λιμουζίνες
Λόγια φθαρμένα, χειμώνας
της καρδιάς-
Συσσωρευμένο φαρμάκι που δεν θα λυτρώσει κανέναν
Από τον θάνατο-ζωή ώσπου να φτάσει
Στον θάνατο-θάνατο.
Πολιτικές απάτες, χρεοκοπία συνειδήσεων, αίσχος
Κομματικά πια καθαγιασμένο-
Μεγάλες τσέπες βαθιές: όλα χωρούν φτάνει να μην έχει τίποτα ο άλλος-
Πεινώ, πεινάς, κι όμως λουκούλλεια γεύματα
Προκαλούν την ιστορική στιγμή
να επαναστατήσει
Και να γίνει χαμός στα επίγεια πατώματα.
Κι αν σου μιλώ είναι γιατί βλέπω στα μάτια σου μια θλίψη
μια φωνή που δεν βγήκε ακόμα, μια αγκίδα
που θα πάρει μορφή της φωτιάς
έως στο τέλος
να τα κάψει όλα για να ζεσταθεί
ο κόσμος που έρχεται
των αθώων παιδιών..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου