...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

15 Ιανουαρίου 2012

Δέομαι στο φως, πιστεύω τόσο στην αλήθεια…


Μια εποχή που δεν ευνοεί άλλο από το έπος
μιας καταρρακωμένης δραχμής..
Οι γαστέρες φωνάζουν, η πόλη είναι δισύλλαβη
ντροπή που αποδιώχνει ανθρώπους.
Χρεοκοπούν  όσοι δεν είχανε ποτέ κάτι να δώσουν-
όμως
ήτανε μυζητήρες σ' ένα μακρινό παρελθόν-
έρχονται από εποχή βουλιμικών δεινοσαύρων-
ξερνούν τον εμετό τους πάνω
στο γραμμένο φως ενός σκοτεινού κόσμου.

Μιλώ και η μισή σοφία μου είναι,
αν το θέλεις, ουσιαστικά να σωπαίνω.

Θα σκληρύνουν οι καρδιές τόσο που πια δεν θα αναγνωρίζονται.
Κι η ποίηση μου θα είναι
μια τρύπια δεκάρα
που γίνεται υπόλοιπο και έρμαιο μέσα σε έναν ανελέητο καιρό.

Δέομαι στο φως, πιστεύω τόσο στην αλήθεια-
είμαι αντίρρηση σε όλες τις εφαρμογές
ετούτης της πλεκτάνης..
Θέλω άλλου θεού ευαγγέλια..





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου