Αγνό ευπροσήγορο τριαντάφυλλο,
Αναμμένο μες την πορσελάνη του ανθοδοχείου,
Σώμα ταξιδεμένο στην ακραία ταπεινή γωνία της καρδιάς μου,
Μαγικό δώρο, κάνω ό,τι κάνω και για μένα υπάρχεις, για μένα μελωδείς
Πάλι και πάλι. Από εκείνα που σε ήξερα τα αρώματα, από εκείνη την ερωτική νύχτα που ήρθες
Στολίζοντας την κοπέλα μου με το εύγλωττο μύρο σου- σεπτό
Και αναλλοίωτο, έξω απ' τον χρόνο, στην μακρινή γειτονιά
Μιας αγρύπνιας μου όπου πασχίζω με τα δάκρυα και τα φιλιά σου ν' αναστήσω
Ενός ποιήματος την άπεφθη μορφή..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Κάθε ιερή αγνότητα φέρει -ευτυχώς- ενσωματωμένο πάνω της κι ένα αγκάθι που απρόσμενα διαταράσσει την αγγελική της γαλήνη.
Κι όμως, το αγκάθι είναι "μην με πλησιάζεις αν και το θέλω"..
Τι νόημα έχει η ομορφιά αν είναι ανέγγιχτη;
Τα σέβη μου!
Δημοσίευση σχολίου