Ιερόν…

Ωραία να σε θυμούνται όμως δεν
ξέρω πού Θα χαθεί πάντα το νόημα,
απ' ό,τι πράξεις
Τα μισά απωλέσθηκαν- ίσως
Σε εκτιμήσει ο περίγυρος
Των δέντρων που θα μπολιαστεί
με το κατόρθωμά σου- αυτό
Που μένει
Είναι μια ανάσα ίσκιου που μεταφυτεύεται
στην καταιγίδα· να λέω
Που προκύπτει φωτιά κι από κει ορμά η ψυχή σου
Να πολεμήσει για να μην βεβηλωθεί
Το ιερότερο που πίστεψες και είχες..