Ο
έρωτας είναι μια θαμπή διαφάνεια των ξεθυμασμένων φιλιών-
Μπάζει
από παντού θλίψη·
Η
μελαγχολία του καρφιτσώνεται πάνω στα πέταλα των ρόδων·
Κυριακή,
ό ήλιος τρέμει πάνω απ' τα νερά,
Μια
ηλιαχτίδα ράβει τα σχισμένα σεντόνια του ύπνου,
Είμαστε
ανέστιοι και τροφοδοτούμε το σύμπαν μελάνι,
Γράφουμε
λέξεις που εξηγούνται απ' το μεράκι του θεού.
Ο
έρωτας είναι μια συγχορδία οργάνων που πλάθει ζεστή Ουτοπία.
Ο
έρωτας είναι η θλίψη, η μελαγχολία μας.
Και
δεν μπορούμε χωρίς τα γυαλιστερά παπούτσια του να περπατήσουμε
Στην
μέσα μας άβυσσο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου