Στο
Υδάτινο σώμα σου ο ήλιος ανατέλλει κραυγάζοντας
Μια
μουσική διαπερνά τη ησυχία των κήπων
Και
όλα μένουν ελεύθερα πίσω απ' την αγρύπνια που είχα και είχες.
Ο
θάνατος ακούγεται που οπισθοχωρεί
Μες
τα φωτεινά σου βασίλεια- ω Παναγιά μου
Που
εγείρεσαι επάνω στων κυμάτων τον αφρό να πεις
Πού
φτάνει και που βλέπει αιώνια η Ελλάδα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου