Ευτυχώς τα πουλιά…

Τα προάστια σκουριάζουν και αγκομαχούν καθώς τα πλακώνει η νύχτα.
Οι άνεργοι βολτάρουν στους δρόμους τους, σαν μουδιασμένα πειραματόζωα, εγκλωβισμένα στην επιτυχημένη παγίδα τους.
Οι βιτρίνες κομπάζουν- οι βιτρίνες έχουν φωτεινό αντικείμενο συνδιαλλαγής.
Η άσφαλτος γυαλίζει όπως λουστρίνι που δεν φόρεσε κανείς.
Ευτυχώς η Ελλάδα και ζαλισμένη, επιβιώνει
μασώντας φύλλα όπως η γιαγιά Πυθία της.
Τα σκωπτικά πουλιά κουρνιάζουν στα δέντρα αφού ξεφωνίσουν τον κόσμο που έχασε τις λυρικές ευαισθησίες του..