Κυριακή του Πάσχα…

Το πρωινό έχει μια ναρκωτική σαγήνη που με αγγίζει στα κόκαλα.
Η Κυριακή είναι ένας αντικατοπτρισμός της φωτιάς που γεννά την θρησκεία.
Καμιά ανάγκη δεν έχω- καμιά επιθυμία.
Φέρω το καταθλιπτικό δώρο του ουρανού στην σελίδα μου.
Ο χρόνος ποδηγετεί τα πάντα.
Ο ήλιος λούζει την αγωνία της γης.
Ό,τι σκέπτομαι είναι ανατρεπτικό κάτι.
Το τροφοδοτώ με την μελαγχολία μου.
Πίσω από όλα τα γλέντια, θα υπάρξει ένας ανεξήγητος χαμός..