Στιγμιαίο…

Πίσω απ' τα χαμηλωμένα σου μάτια κράτα την θλίψη μου και στοχάσου πώς ξετυλίγονται τα λόγια της θαλάσσης.

Βρέθηκε ένας άπονος καιρός να μας ενώνει
Και να μας χωρίζει ταυτόχρονα.

Είναι το άθροισμα όλων των μυστικών που κρατάς και κρατώ ώσπου μια μέρα στα ουράνια να συναντηθούμε.

Κλείνω το φως· σε ακολουθώ σε πορεία φθίνουσα προς τον οίκο του ανέμου και όταν
Η νύχτα γύρω μου καλά κρατά..