Ω τι ωραία σχηματίζει έπη το αυθαίρετο!

Εδώ κοιμούνται τα σύννεφα εδώ ξυπνά η ρητορεία
της φωτιάς..
Το κορίτσι που μέθυσε μ’ ήλιο, το αγόρι
Που με το στήθος της έπαιξε..
Η φλόγα πάνω στην χλόη, η όραση, η αφή, η ζωγραφική
Που έδρασε επάνω στον καμβά σαν ένας λωποδύτης
Που δεν σεβάστηκε κανόνες και ντουνιά..
Ω τι ωραία σχηματίζει έπη το αυθαίρετο!
Ο παπαγάλος μου ζητά παρέα και κουβέντες τρυφερές..
Το απόγευμα ήρθε..
Ποτίζω τις γλάστρες μου, έβαλε λίγη ψύχρα απόψε..
Αυτά που αποφεύγω θα ΄ρθουν να με βρούνε
Όταν δεν θα ‘μαι έτοιμος
ούτε να πω, ούτε
και να πεθάνω..