Επιτυχία…

Ανάμεσα στα πρόσωπα που πάνε κι έρχονται μες την πόλη

συνομιλούν οι άνεργοι ηθοποιοί,

ένας ήλιος χειμωνιάτικος λαδώνει τα μαλλιά των δέντρων και

χρυσίζει πάνω στα λεμόνια που κρατούν

μια όξινη άποψη μαζική-

                           Εμπιστεύομαι την μοναξιά και στο θερμοκήπιό της φυτεύω εξάρσεις και λογοπαίγνια που ζουν

ένα φεγγάρι κι αχρηστεύονται μετά-

                            Του μολυβιού η ακίδα κεντά την γαστέρα της σελίδας, καταγράφονται όλα,

ακόμη και τα ασήμαντα,

χορεύουν οι ιδέες μου καρσιλαμά εμπρός

σε μια αλήθεια που ανήκει πάντα σε σένα-

                           Το χρώμα ζητώ της εκμυστήρευσης,

την αστραπιαία λάμψη ενός μηδενικού που τα κατάφερε

να γίνει

ένας σημαίνων αριθμός..