Φιλοπατρία…

Καθετί που εξέχει απ' την παραδοχή είναι κοφτερό.
Το καταλαβαίνεις γιατί δεν χωρά στο μυαλό σου, δεν χωρά
στην σιωπή ούτε στην ομιλία, δεν χωρά
Στις λέξεις, στα εκκλησιαστικά μυστήρια, στον μυστήριο τρόπο
Που αιώνες αυτά τελούνται και (παράξενο!)
Οι ιερουργοί τους χρηματίζονται κατά κόρον, παραμένοντας
Πρόσωπα που σκηνοθετούν πάντα την κόλαση.

Στο πρωινό έσταξε μια υγρή σκέψη θεού.
Ένα ψιχάλισμα στίλβωσε τα φυλλώματα, ο αέρας γκαστρώθηκε
Από σπέρμα μελαγχολίας κι ερημιά.

Σε έψαξα παντού αλλά σε βρήκα μόνο στην καρδιά μου. Περπατούσες
Ασθμαίνοντας μέσα στην φθινοπωρινή μέρα, κουρασμένη
από μία φιλοπατρία που τζάμπα ξοδεύεται
Και τζάμπα, μάλλον, συνεχώς μας κυνηγά..