Απόηχος της παραλίας και της πρωτεύουσας…

Σκεβρωμένα ξύλα, μπαταρισμένες αντένες
μες τα ρηχά νερά, ο αέρας παίζει
με τις μνήμες, η θάλασσα παραμένει μία και εύγλωττη, 
κινείται επί σκοπόν και αποδεκατίζει
τις θλιμμένες ταξιαρχίες των εντόμων που βάλλουν
κατά πάνω στην επιδερμίδα και την ησυχία την άφθονη.
Του καλοκαιριού η ταχύτητα φέρνει ροές των λέξεων δρεπανηφόρες και μικρή συντέλεια των αποφάσεων-
Σκούντησα τον ακαμουφλάριστο δυόσμο,
όπως τον πότιζα,
ως το ρουθούνι μου εχώθηκε η φωνή του!
Στον δρόμο περνούσαν τα αυτοκίνητα:
βιαστικές ταχύτητες και φλας κουρασμένα.
Οι βεβαιότητες έσκυψαν ως το τρεμουλιαστό νερό και έγιναν
μια λάμψη τιποτένια.
Του Αυγούστου το μυθιστόρημα γράφεται, εκ νέου, από κάτι αλλοδαπούς που θέλουνε να ζήσουν με μια άποψη, καθ' όλα, δανεική..