Λιλιπούτειε ουρανέ κοιτώ μες
απ’ τα μάτια σου
ρισκάρω όλους τους φθόγγους που θα δέσω
λέξεις μέσα μου
και σου αποδίδω
εύσημα αθωότητας
που πια δεν φτάνω
Αγγελουδάκι αγαπημένο μου,
τερπνή φωτιά
που ζαλίζει
που ζαλίζει
Ακινητώντας τα φορτία μου
στο ηθικό απόγευμα
παίζουμε μαζί
με τις δικές σου νεράιδες
πάνω στο χαλί
και έξω από αυτόν τον κόσμο που είμαι
και που ευτυχώς, ακόμα,
δεν σε αγγίζει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου