ΤΩΡΑ ΕΓΩ..

ΤΩΡΑ ΕΓΩ..

Τώρα εγώ
Έχοντας κάψει τον καρνάβαλο του χτεσινού γλεντιού
Κι έχοντας πάρει δρόμο άλλης σκέψης..

Και λυπημένος και χαρούμενος, και πολύς και λίγος-
Είμαι ένας κι είμαι όλοι-
Μέσα μου χωράν
Σύμπαντες κόσμοι- παιδιά
Που απαρνηθήκαν τις μανάδες και σκαρφάλωσαν
Ψηλά σε έναν δύσκολο ουρανό..

Τι είμαι τι δεν είμαι- μουσική
Διαπερνάει τα φρένα μου-
Ήχοι
Πουλιών που έπιασαν αντίφωνο τραγούδι ψάλλοντας
Για να συνθέσουνε το πρωινό ποίημα της άνοιξης..

Περπατώ κάτω από θεόρατα δέντρα
Δίπλα στην παράξενη λίμνη.

Χελώνες κολυμπούν δυο-δυο ερωτευμένες-
Όπως θα έπρεπε.

Κι ένας στρατός από κάμπιες που έπεσαν
Από φρεσκοπλυμένα πεύκα που τα στόλισε
Μικρά διαμάντια η βροχή-

Πάει πάει πάει..

Πάνω στο χώμα που έφριξε από την βροχή κι ωραία μυρίζει..