...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

23 Μαΐου 2009

ΜΟΥΣΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ...

ΜΟΥΣΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ…

Εκείνο το ανάλαφρο σαν ικεσία αεράκι
απλωμένο
που σχηματίζεται ανάμεσα από τις λεύκες που γεμίσανε φύλλα
τονισμένο
στο ύφος του ρε σε μείζονα
αποκάλυψη-

Όπως λυγίζει κάποτε ακόμα
κι η πιο σκληρή καρδιά.

Μου λείπεις λοιπόν..

Οι νύχτες πέφτουν κάθετα-
σαν με αμπάρες
όλα γύρω κλειδώνουν.

Μισός πάω
μες την ζωή και μισός μες τον έρωτα..

Έτσι που και οι αλφαβήτες μου να φωνασκούν από ευαισθησία
και να γίνονται φωτιάς ημερολόγια οι ώρες..

2 σχόλια:

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Φωνάζουν οι μέρες της απουσίας
γλυκό τραγούδι σαν στέλνει
μυρωδιές και χρώματα φιλεύουν
στ' αεράκι που την ιτιά λυγίζει
θρόϊσμα αντάμωσης ψιθυρίζει...

Καλησπέρα στο ολοκαίνουργιο blog σου,
που αισθητικά... δίνει εμπνεύσεις.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ολα να σου πανε καλα!
οταν προκειται για νιατα τα λογια δεν χωρουν..
να εισαστε καλα!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου