...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

28 Μαΐου 2009

Η ΝΟΗΤΗ ΓΡΑΜΜΗ..

Η ΝΟΗΤΗ ΓΡΑΜΜΗ..

Κραυγαλέο φεγγάρι κυρτό
Ή κοίλο ανάμεσα
Στα φύλλα πικροδάφνης που λογχίζουνε την ησυχία.

Στον φλοίσβο του γιαλού απαλές αγκάλες
Της λειασμένης πέτρας που απόθεσε
Μετά από αιώνες δώθε της ανθρώπινης αλήθειας ο καιρός.

Δεν την αντέχουμε την μοναξιά, πάμε
Με το κεφάλι μας σκυφτό να ξαναμπούμε
Σε μια μήτρα πολυθόρυβων πόλεων.

Εγώ που γράφω ξέροντας ότι στο τέλος θα μου τα χαλάσει όλα ο καιρός..

Μέσα μου έχω αφήσει άθελα να κατοικούν
Σαρκοφάγα της θλίψης.

Από την μια μεριά αφήνει πέρασμα ανάμεσα στα σπλάχνα η αισιοδοξία.

Από την άλλη
μεριά, στο βάθος, μαύρο ρήμα, σκοτεινό αθροίζεται:
Πονάω ή φεύγω…

Προσευχές σε άλλης ώρας θεούς, μετά
Που θα κοπάσει της επιθυμίας η τρικυμία

Και στο γλαυκό στερέωμα να αναφαίνει όπως ποίημα η άνοιξη.

Στο τέλος
Όλα τα κρατά μια ρήση φιλοσόφου..

Σαν να είναι
Η νοητή γραμμή η μέσα μας που λες συνδέει
Πρωτόγονο κι εξελιγμένο..

Και σε ίδιο έδαφος αφήνει να τραφούν θύτης και θύμα..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου