Προς το πρωί

Προς το πρωί η πλάτη σου είναι έξω από τα σεντόνια η πλάτη σου

Και σιγά σιγά ξημερώνει. Οι αζαλέες

Κουνάνε ρυθμικά τα φύλλα

Κι ανοίγουνε τα μάτια τους ενώ στο δωμάτιο

Εσύ κι εγώ απορροφούμε μια απαλή μουσική κι από το πάτωμα

ως το ταβάνι του ύπνου οι αναπνοές είναι ήσυχες νότες

Ονείρου. Τότε

Η μέρα που έρχεται διεκδικεί την περιουσία της και του ήλιου

Το ξαφνικό φως εγγράφει ποίημα πάνω στην καρδιά σου πάνω

στην καρδιά μου..