ΦΩΝΗΕΝΤΑ ΘΕΩΝ..,

ΣΤ΄.

Θεέ μου τι φως η αγάπη σου και συμφωνία μουσική των άστρων!

Άλλη θρησκεία μην ξέροντας από του ανέμου το διαρκώς λευτέρωμα

Ο χειμώνας σπεύδει θυμωμένος και κρυώνεις

Είναι μια σπουδή γενναίας καρδιάς

Αυτό το δειλινό γραμμένο όλες τις χάριτες

Η ματιά μας νοστιμίζει στον ορίζοντα

Την μακρινή θάλασσα

Τον άγγελο που κουράστηκε

Με μία φλογέρα

Με έναν σκοπό..

Ζ΄.

Σαν ένα τριαντάφυλλο που μύρισε δόξα

Ανάμεσα στα δάχτυλά μου

Σε κράτησα

Σιωπηλή

Τα βλέφαρά σου ήτανε ασπίδες

Στα ετοιμοπόλεμα μάτια σου που κατακτούσαν

Το κάστρο μου!

Δεν αντιστάθηκα!

Φυσήξανε οι πνοές του θεού και γίνανε

Αφόρητες οι προσδοκίες!