Η αυταπάτη είναι η εύκολη γλώσσα μας

2.

Η αυταπάτη είναι η εύκολη γλώσσα μας

σαν λαμπυρίζουν

οι απέραντες μέρες του ήλιου   

ή

οι νύχτες στέκονται με το ξεκουμπωμένο τους πουκάμισο

βαριές και μάγκικες

φουμάροντας μ’ ανυπομονησία

στον σταθμό ενός τρένου

και περιμένουν το κορίτσι τους

και το φεγγάρι..

Όλα συντελούνται πίσω απ’ το τζάμι που κάποιος κοιτάζει

τις γάμπες των ωραίων γυναικών

που περνούν

ή

μέσα στο κουρασμένο όνειρο του δύτη

που βαρέθηκε ν’ ανεβάζει σφουγγάρια από τον βυθό..

Το τραγικό μπορώ να το αναγνωρίσω ακόμη

και στο μαραμένο τριαντάφυλλο που χάνει

τα δόντια της όρεξης της ευωδιάς του..

Βέβαια θα μου πείτε ο θάνατος…

Πονάει ετούτη η πραγματικότητα.

Σπρώχνω αυτό που πέφτει μα δεν είναι άλλο

από βοήθεια στην ιστορία

που προχωρά

μέσα στον θόρυβο του κόσμου

που ακροάται

και την πράττει…

Ζούμπερι  27.10.1983