Μέσα στις οθόνες
η ζωή κουράζει τον πλασματικό εαυτό της.
Έφηβοι ξενυχτούν να την απομυζήσουν.
Δυσκολεύονται να είναι τόσο οι του μέλλοντος άμοιροι.
Πληκτρολογούν την επιθυμία τους:- δεν υπακούει.
Παράθυρα ανοίγουν παράθυρα- μια χώρα παραθύρων..
Πολύχρωμα όνειρα διαδικτυακά ποτίζονται σήψη μα μυρίζουν
Ευγένεια εικονική.
Σκηνοθετούμε έναν καμένο παράδεισο.
Το σήμερα διανθισμένο με καταραμένη ύλη του αύριο.
Θολώνουν οι σκέψεις όπως σ' ένα φινάλε απρόσμενο
χωλαίνουν τα αισθήματα
Και χάνονται οι εγγυήσεις για μια αθώα ύπαρξη
που συμβιώνει πλάι σε μιαν άλλη,
κάτω από έναν γαλανό ουρανό..
12.3.2010
2 σχόλια:
Είμαστε στο σχολείο και εκπαιδευόμαστε στη Δημιουργική Γραφή...
Μας εκπλήσσει η ταχύτητα σκέψης και γραφής σου. Σχολιάστηκε πολύ θετικά, σχεδόν... ΥΠΕΡθετικά!.....
;-)))
Μα και η γραφή, άσκηση είναι..
Ποιός δεν έχει σκίσει χαρτιά και χαρτιά;
Δημοσίευση σχολίου