Η νύμφη των νερών περιφέρεται ανάμεσα σε κορμούς δέντρων και πρωινές ηλιαχτίδες
Κι εκείνο το χλωμό φεγγάρι αορίστου ευκτικού που στέκεται
Ημερινό πάνω στον θόλο που γαλάνισε
Η κοίτη γράφει θρίαμβο ορμής
Οι όχθες κοιτούν με απορία αυτόν τον γελωτοποιό άνεμο
Καθώς οι παύσεις της συμφωνίας των πουλιών τρεμίζουν την σιωπή της εντεκάτης
ώρας Δευτέρας και να κόπτεται μην αστοχήσει ο Απρίλιος.
Τα πάντα είναι φυλακισμένα σε χρυσό τούλι διάφανο
Και στις γειτονιές των σύννεφων μυρίζει λιγωτικό γιασεμί
Ή ταν ή επί τας ρίμας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου