...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

27 Απριλίου 2012

ΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ!


Ανέβαινα πελώρια συνείδηση της φύσης και μπορούσα πάλι να το δω:
μικρές χαρούμενες φατσούλες λουλουδιών να γνέφουνε ευτυχισμένα-
και νερά κελαρύζοντα, ερμηνευτικά της αξίωσης
να έχει ο κόσμος αίμα..
Να ζωγραφίζει ζωές ολόγυρα         
σαν να μην τελειώνει η άνοιξη.
Μέρα Δευτέρα!

Ακούγονταν οι ψυχές των πουλιών και απ’ τις πολιτείες τους
άκουγες τις καλές ορχήστρες-
στρωτά και ταπεινά έρχονταν η μέρα.

Με  είδωλο καρδιάς μέσα σε άηχες τις ώρες
έρχονταν κι έπαιζε πεσσούς ένα λησμονημένο αεράκι-
από αρχαία μεριά!

Έβλεπα  Αλικαρνασσό κι αντικρινή Φρυγία
      μέρη που τα' σκαζε ο ήλιος με το δόρυ του-
          αριθμούσε άηχου
             φωτός παλιννοστήσεις ο ονειροπόλος     

και στα παρμένα κάστρα του ύπνου ο στρατηλάτης άνεμος
έκανε ξαφνικό γιουρούσι μ’ αποτέλεσμα σπουδαίο.
Μέρα Δευτέρα!

Χτυπούσε σήμαντρα της παλιγγενεσίας
   ούριος αναμμένος ουρανός.
     Βρήκα τα λεξιλόγια που μου έλειπαν
       να πω την έκσταση όλη-
                                                και στα ψηλά που αρμένιζε ύμνος Ομηρικός
                                         με ανορθωμένες μέσα του τις λέξεις
κρυφή αντάρα ραψωδίας που έδειξε
νόστο αρχαίο     
   και  σίγουρη Ιλιάδα
                                                                                         7.1.2008


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου