ΚΑΘΗΛΩΣΗ

                      

Σφικτά μέσα στην σάρκα της Παρασκευής:

Τοπία ανεβαίνουν, πεύκα και θάμνοι

Με μία μοιρασμένη μουσική απογευματινή۬..

Το άγαλμα της ακίνητης σιλουέτας۬,

Ένα κορίτσι που ξανάζησε την εφηβεία του-

Η ποίηση ανοίγει δίοδο μες την σκληρή ονειροπόληση.

Οι τσουρουφλισμένες ώρες διπλασιάζονται

Ξερνούν συγχώρεση αφήνοντας μια νιότη με κλάματα

Η μορφή τους.

Μυρωδιά βασιλικού,۬ γλύκα της ώρας εφτά۬·

Η άχαρη δουλειά του σκεφτικού μυαλού

Που τελείωσε μ’ ένα μηδενικό στην πράξη…

                                         24.6.1983

                                         Ζούμπερι