Το νερό σκέφτεται πεδιάδες γήινες να χυθεί και ν' αναστατώσει.

Το νερό σκέφτεται πεδιάδες γήινες να χυθεί και ν' αναστατώσει.

Σαν από έναν κρατήρα παλαιολιθικό

κερδίζει μνήμης διάρκεια

σκουντουφλά στα βράχια της αυγής, εξαπλώνεται

μέσα στην κοσμοθεωρία της μέρας.

Το νερό είναι δημητριακό είναι ποσειδώνιο είναι ηραίο

επιτελεί τους άθλους που κανένας δεν μπόρεσε.

Το νερό τσούζει πάνω στα φύλλα των δέντρων παίζοντας με το κύκλο της εξάτμισης

λιμναίο φευγαλέο, ομοούσιο με την αρχέγονη τέτοια ζωή.

Το νερό είναι φιλί πάνω στα πράγματα, ξεπερνά τα πράγματα-

βαφτίζει τις συλλαβές των μορίων θέλοντας κι άλλο ζωή.

Το νερό είναι εθνικό εδώ και οικουμενικό παρακάτω

Το νερό είναι ο μη θεός μα κι ο θεός
μ’ όλη την λαμπερή ακολουθία του

από διαμαντικές ταξιαρχίες αναμάρτητων αγγέλων..

                              29.4.2012