Πού κωπηλατώ με νύχτας δεδομένα και εσύ πώς
Κοιμάσαι περίλυπη κι ακούγοντας
Που εστιάζεται το σύμπαν στο φεγγάρι…;
Απ’ τις κουβέρτες μου ο ύπνος ξεγλιστρά
Και οι ώρες που δεν σε φθείρουν οι ώρες
Κάνουν μες το ρολόι μου ακροβασία, λιπόθυμες
Και σαν τσιγάρα, μισοτελειωμένες. Εκεί
Που έρχομαι πάντα- στον ερωτικό κόλπο των άνω νερών
Μ’ ένα τρεμάμενο φιλί στα χείλια
Επαίτης των αινιγματικών σου ματιών
Που τα θωπεύει η Άνοιξη- καλόγνωμα
Που δασκαλεύει τα πουλιά την θεϊκή τους συμφωνία..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου