...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

7 Ιανουαρίου 2012

οι κωμωδίες θέλουν όρτσα την ψυχή..



Φοβάμαι ότι σ' όποια αγωνία πρωταγωνίστησα
στο τέλος βγήκε τραγωδία
Είναι που και οι κωμωδίες θέλουν όρτσα την ψυχή..
Τα παιχνίδια που παίζει η ζωή είναι εξακριβωμένα αστεία-
αλλά δεν είσαι ο παίκτης που είναι πάντα κατάλληλος.
Φορτώνεσαι την μιαρή περιουσία σου και πας.
Φρίκη μυρίζουν τα ανθρώπινα σύμπαντα.
Έχουμε εγωισμό που δεν ξεθύμανε ακόμη.
Και αν απελαθούμε απ' τους ουρανούς και ζητάμε άλλη πατρίδα
ονείρου απαύγασμα θα έχει το ηθελημένο μας.
Κρατώ το φοβερό δικαίωμα να σφάλω..
Και δεν φοβάμαι: το ομολογώ.
Ψηφίζω όμως υπέρ το αδύνατον
να μπορέσει ποιητικά ν' αποδώσει.
Θα βρεθούν λειψά τα ωραία φορτία μου-
αλλά όταν κι εσύ θα αναρωτηθείς
ποιός είσαι πού πας και ποιός θα σε σώσει εσένα
οι μέρες θα μικρύνουν τόσο ανέλπιστα
και οι αποταμιεύσεις σου δεν θα φτάνουν για να ξαναταξιδέψεις
σ' έναν ωραίο παράδεισο..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου