η ισοπαλία του χρόνου με τον χώρο λύνεται

Είναι η απογευματινή ώρα που κουρνιάζουν όλα μες την αδέσποτη νωχελικότητα. –
οι ηλικιωμένοι πίνουν καφέ ή κοιμούνται απέναντι από την τηλεόραση· -
ο ύπνος έχει έναν τρόπο σιγανό να σε νικά·-
μετά ακούγονται οι στάλες της βροχής που πέφτει πάνω στα πλακάκια

      στο μπαλκόνι και καταλήγει το φως να σβήνει σιγά

σιγά, σαν να αποκομίζει το βέβαιό του συμπέρασμα

από την μέρα, από τον κόσμο.

Εκεί η ισοπαλία του χρόνου με τον χώρο λύνεται και όπως έρχεται η νύχτα

όσοι έμαθαν να ακούν προσεκτικά και να σιωπούν

είναι κερδισμένοι γιατί μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα

ότι ο επίλογος μιας μέρας γράφεται για να αρχίσουν τα όνειρα.

Σκεπάζονται όλα με την μαύρη γαλήνη

που σχηματίζει ένα πέπλο βαρύ κι αμετάκλητα άδικο..