Καθαγιασμός, έξω από κάθε κούφιο λόγο!....

 

Το πρωινό ονομάζει το πουλί επικό και το χρίει με λιβάνι λιακάδας

Ο Ιανουάριος δραπέτευσε από την απομόνωση- νάτος χαμογελάει!

Όλα τα έπαθλα της αγνότητας στα ανθεκτικά δέντρα του χορευτικού αέρα

Αν νιώσω την ‘’ουσία’’ θα νικήσω όλες τις μάχες, ναι

Το φιλοσοφικό λιθάρι θα αντανακλά την θραύση που ξεστόμισε η αιωνιότητα

Όλα ερυθρός ακάθιστος ύμνος

Όλα επίκεινται…

Στο σάλιο του

Γυμνοσάλιαγκα που αραδίζει μες τον γλιστερό δρόμο,

η μέρα φυλακίζει τις αξίες της

Χαριεντίζομαι εκμηδενίζοντας και τον εαυτό μου ακόμα

Θα με αποκρυπτογραφήσουν στα μεσάνυχτα της ανθρωπότητας

Δεν μου συγχώρεσαν την μεταφυσική πρωτοτυπία

Ο χρόνος είναι μια αντίληψη να μην αντιλαμβάνεσαι κανένα αστείο

Να παίρνεις σοβαρά τις καλουπωμένες σου ψυχολογίες

Που εκβάλουν στα ρηχά της Ποίησης και σε ματώνουν…

Το χέρι μου είναι ένα αδέκαστο πριόνι

Που σκουντά την αλήθεια έως τον αφανισμό της

Αποδιώχνω την σκοτεινή όψη αλλά μου επιστρέφεται

Αναλογισμένη με ρήματα μεθοδικά

Σαν μαθηματικές αράχνες που εγκλωβίζουν την Ιδέα στο εξισωτικό κουκούλι τους…

Αισθάνομαι την λύπη σαν μια έκρηξη φωνήεντος που τσουρουφλίζει

τα νοήματα μιας αγρύπνιας

Διογκώνεται η μιλιά μου

Μπορεί ό,τι κατέγραψα να είναι ένας περίπατος στο παρελθόν

Ωραία τον έζησα, λες τον απόλαυσα κάτω από τον σκιερό πευκώνα, ξεζούμισα

Την ηλιαχτίδα- κανένα βήμα μου δεν πήγε στράφι

Και σαν μονόβολο όπλο η σκέψη μου έβαλε πυρ στην ζέστα του Γενάρη που τελειώνει

Αφήνοντας απλήρωτο το ιδρωμένο μου γραμμάτιο.

Έσμιξα με διάνοιες των αινιγμάτων…

28/1/2025

Όλες οι αντιδράσεις