Αν αναπνέεις φωτιά το σπλάχνο σου γίνεται κάρβουνο μιας Αλήθειας,
σε δέχονται ασμένως οι ουρανοί,
ο ήλιος στεφανώνει την καρδιά σου.
σαν πυγολαμπίδα που φωνάζει να υπερασπιστεί την καθαρή φωταύγεια
Ολομόναχη πνιγμένη στην αγνότητα μονάχη
Και θέλουσα να σμίξει μ’ ένα άγνωστο θεό…
Αυτή η νύχτα!
Με εργασία πόνου
Με τεκμήρια φιλαλήθους ανάμνησης
Κάνοντας την σκοτεινή βάρδια της
Βγάζοντάς με έξω από κάθε πραγματικότητα
Αυτή η νύχτα
Η επική
Η πιο σκληρή
Η μόνη…
Γράφω όπως να συντελώ μια πράξη κορυφαίου ολέθρου.
Γελώντας ειρωνικά πίσω από την αγκομαχούσα ολοάπλωτη τεχνολογία
Αρνούμενος να είμαι και αρνούμενος να μην
Είμαι· ερμηνεύω αλλιώς την κάθε κατάσταση·
Είμαι ένας ευτυχισμένος αναζητητής
Είμαι ο αποτραβηγμένος μάστορας που συμμετείχε με την φτώχεια του σε όλα…
5/1/2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου