Λίγο πιο πέρα απ’ τα μεσάνυχτα, αναγνώθω μία ακύρωση ελπίδας, πολύ στριμωχτήκαμε
Κάτω από άξεστες εγκαταλείψεις και βαριές κατηγορίες ότι σφάλαμε, πολύ
Υποθηκεύσαμε το μέλλον, τώρα
δεν μας είναι σύμμαχος, προδίδει
Τις προσδοκίες μας, εδώ
Βαρούνε τα κανόνια της ζωής κι εκεί
Μυρίζει επικράτηση θανάτου, όταν από τα σπλάχνα ξαναβγαίνει της
Νύχτας η πιο ασήμαντη σελήνη,
Το σκότος βουρ απλώνει μια βαριά μελαγχολία
Στενεύουνε τα περιθώρια, ο κάθε ειρμός
Της σκέψης αποδεικνύεται φαιδρός, και ένας πόλεμος
Των ιδεών και μιας απατηλής
Θρησκευτικότητας μας ξεγελά και μας εμπαίζει
Σβήνοντας πάνω στην επιδερμίδα μας καυτά τσιγάρα
Σαν τιμωρία για εκείνο που έρχεται…
29/ 12/ 2024
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου