...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

28 Δεκεμβρίου 2024

Υποφερτή παρουσία…


Είτε με σιωπή είτε με αναγνωστική γαλήνη
Λούζομαι ρήματα που εξάπτονται και μου καταδεικνύουν
αστραφτερά χαμόγελα έξω από το κάστρο της μελαγχολίας. Ανατρέποντας
τα ειωθότα, τον πανηγυρισμό των γεγονότων, την παρέλαση
των αισθημάτων.
Εδώ σκηνοθετεί η ανάγκη…
Και αναπνέοντας με ασθενικό πνευμόνι, με τα μπούνια μες την φούρια της ζωής
Σφίγγομαι, πέτρα γίνομαι, αποφασισμένος
Να γίνω ένα βιολογικό φαινόμενο, απόλυτα σε εξαιρέσεις
Προσαρμοσμένος.
Είναι η ώρα να προσαρμοστώ στην φαρδιά ευτυχία του κάμπου. Περπατώ
Λες και με βρήκε κατάστηθα η Άνοιξη.
Όρθιος και με μαστίζει ένας ολόφλογος ήλιος. Κι οι μαργαρίτες
Των επιχειρημάτων μου ωραία που μαδήθηκαν απ’ τους ερωτευμένους! Α έρωτα!
Ό,τι διαφυλάσσεις είναι δράμα
Είναι μια τραγωδία μυστική- τείνω να αναβάλω
Τις προσταγές σου· φτερουγίζω
Προς τον εκκωφαντικό θάνατό μου, μοιάζω
αιώνιος μα δεν είμαι- είμαι
Μια τρυφερή αντίληψη που ράβει ρούχα στο χωλό κορμί της,
Η πεισματάρα η ανένδοτη…
28/12/2024
Μπορεί να είναι ασπρόμαυρη εικόνα 1 άτομο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου