Θα σημειώσω την ανάμνηση σε ένα νοτισμένο πακέτο
Τσιγάρα, θ’ ανάψω
ένα και θα φύγω για το σκοτεινό δωμάτιό μου, την ώρα
Που θα περνά το πρωινό λεωφορείο
Γεμάτο αλλοδαπούς που πάνε για δουλειά. Θα οργανώσω
Να με κεντά λιγότερο, θα αντέξω
την μοναξιά
Και θα ξαπλώσω στην κρεβάτι μου πιο κουρασμένος
Από ποτέ, θα τυλιχτώ
με την κουβέρτα
Και θα κοιμηθώ,
φαρδύς πλατύς,
έως το μεσημέρι
που ένας συρμός θα με ξυπνήσει· η ζωή
παντού θα φουντώνει
Σαν μία μελωδία που ακροατές ενστερνιστήκαμε
Αφήνοντας, κατά μέρος,
τα όνειρα
και την πικραμένη καρδιά μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου