Σωτήριο ποίημα…

Συγκεντρώνω το φως και η σκέψη μου

σαν ένα ρυάκι πλανιέται κατά τον Νοτιά.

Άκουσα και είδα.

Το φερέφωνο της αυγής με ξυπνά.

Το πουλί ακόμα νυστάζει.

Ο ουρανός είναι ένα θόλος αινιγματικός.

Διαδίδει ιδεατές παντοκρατορίες.

Όλοι ζητούν μια χάρη βελουδένια.

Τα ξίφη φανατίζουν τις θρησκείες.

Ο θάνατος είναι φτηνός.

Η ζωή είναι μια τύχη.

Το ποίημα τα καταλαβαίνει όλα επικά.

Στην μοναξιά μας ενώνει…

15/1/2025

Όλες οι αντιδράσει