Χοροπηδώντας κάτω από το ζεστό φρύδι του ήλιου
Λίγο λαχάνιασα λίγο ζεστάθηκα
Μεσίστιος ο καημός κι ο ουρανός
Ξετύλιξα τις σερπαντίνες του βοριά και ακροάστηκα
Το στήθος της αυγής που έτρεμε σαν το μελίσσι κάτω από την μοίρα του
Εδώ η λέξη που μου ήρθε εδώ η ευτυχία μιας στιγμής
Ολόκληρο το αίνιγμα άλυτο κι επουσιώδες
Κρατώ στην μνήμη μου έναν πολεμικό ελέφαντα που τσαλαπάτησε
Τις σφήκες σιχαμένες μίας στραβοκέφαλης κακίας
Κρατώ το απόμακρο ακρογιάλι που η κοπελιά έτρεξε χόρεψε και χαμογέλασε
Κερδίζοντας δίχως παράδες κείνο που κανένας δεν κερδίζει
Και έγινε ο έρωτας το βασανάκι της το τρυφερό….
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου