Ανοίγω αγκύλες για να με πιστέψω ο ίδιος που υπήρξα.

 Τόση μανία στον προσδιορισμό σου Χρόνε που το απόγευμα επιχειρεί να σε αποφεύγει.

Ανοίγω αγκύλες για να με πιστέψω ο ίδιος που υπήρξα.

Με τολμηρά φτερά μετεωρίστηκα μες το φασαριόζικο κονάκι της ψυχής.

Δέθηκαν πιο σφιχτά οι κοσμοθεωρίες μου.

( Για μια επανάσταση δεν ζήσαμε όλοι;)

Σε μια χαρά θα κοιμηθώ απόψε.

Σε μια ευθύβολη τοξοβολία ποντάρω.

Σε μια λαχανιασμένη Ουτοπία!