Μπελαλίδικο σχήμα έχει η Άνοιξη,
Ραγισμένο ίσως, φλύαρο πάνω στους λεκέδες
Των σπλάχνων, έξω από κάθε σχήμα μαργαρίτας
Και έρωτα.
Αήττητες στο κάτω στερέωμα
Απηχούν την αυτοκρατορία μιας λιακάδας
Που σφύζει από όλα κι όμως πεθαίνει.
Νατο που δεν γνωρίζουμε και τίποτα σπουδαίο
Ανήκουμε στους αυτήκοες μάρτυρες που ομολογούν
Συμμετοχή στην κάθετη αγρύπνια-
Όπως να πλάθει μια μυθολογία
την ιστορία μας.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου