Πεταλούδα αβρή…

Που δεν υπάρχεις είναι αυστηρό γεγονός:
Οι εικόνες με πληγώνουν που δεν γονιμοποιούνται·
Στο μυαλό μου ταξιδεύω, στον λαβύρινθο των λαβυρίνθων-
Ό,τι είναι αληθινό μου δίνει λόγο και ύπαρξη.
Σε κοντεύω με ψυχή- είσαι ακριβή και επίκαιρη
Σαν μια πεταλούδα που κλυδωνίζεται μες τον αέρα·
Δέχομαι να ανασαίνω μες την κυκλοθυμία σου·
Για να υπάρχεις, υπάρχω· κατάλαβε!
Το ποίημα μου είναι μελαγχολίας δρώμενο κι ερωτικό·
Σφίγγεται γύρω απ’ τον λαιμό μου σαν μία θηλιά που σιγά σιγά και λίγο λίγο με πνίγει·
Σε συναντώ όταν των ονείρων οι φόροι είναι δυσβάσταχτοι και
με ζόρι πολύ τους αντέχω..