Φτάσαμε ‘δω, στην αγκύλη που αχρηστεύει την μαθηματική ακρίβεια-

Στο φως συναντώ την διαφάνεια των καρπών κι όταν
τα σχόλια των ανέμων απουσιάζουν

Η σιωπή καρυκεύει το περιβάλλον· μυρίζει αθανασίας άρωμα κι εγκατάλειψη.

Ξεσηκώνονται οι τολμηροί ζωγράφοι να ιστορήσουν.

Παντού καημός.

Και η ορθή κρίση του δαίμονα που επιχειρεί να σπείρει μια διχόνοια ανάμεσα στα φιλιωμένα τριαντάφυλλα

Εμφύλιο μένος που συντηρεί την ιστορία να είναι φασαριόζικη..

Φτάσαμε ‘δω, στην αγκύλη που αχρηστεύει την μαθηματική ακρίβεια-

Για τα αισθήματα μένουμε στην μεριά του φεγγαριού την αόρατη, για τα αισθήματα.

Στοιχειοθετούν οι σκέψεις μας ένα ρομαντικό περιβάλλον.

Τραγούδια μέσα στον ύπνο μας και
μες τον ξύπνο μας πάλι τραγούδια..