Εδώ οι κόσμοι του αέρα και της άμετρης θάλασσας,

Εδώ οι κόσμοι του αέρα και της άμετρης θάλασσας,

το φαντό της μέρας το δοξασμένο

και το κίτρινο Φως το απαρασάλευτο,

δικαιωμένο,

η φωνή του Θεού πανταχόθεν που έρχεται,

των πουλιών οι κρωγμοί,

πρωινό και κάτι

από τις μαγείες των άστρων ως του σπιτιού την γαλήνη,

στην κόψη πάνω που περπατάς και κανείς δεν σε βλέπει-

μόνο οι εικασίες μου σε θαυμάζουν

και ζητούν οξυγόνο των πνευμάτων να σμίξουν μαζί σου οι σιωπές και των λόγων το απαύγασμα..