" Σ’ αγαπάω ακόμα! " ..

Να αναχαιτίσεις τον άνεμο· πώς να δεις
Μες την πληγή σου και να μείνει ο έρωτας
Κι οι μνήμες κι ο πόνος ανέπαφος κι εσύ
Να διαβάζεις του φεγγαριού τις σελίδες; Άστρα
Δένονται κόμπο στο μαντήλι σου· οι πορείες τους
Είναι η μελαγχολική μπόρα που έχει
Συνεπάρει την πικραμένη σου καρδιά- να τώρα
Που εξακολουθώ να σου μιλώ πιο άγρυπνος
Από ποτέ, πιο λυπημένος
Απόνα νυχτολούλουδο που σκύβει πάνω απ’ τον βαθύ 
τάφο της Άνοιξης- να σου πω
" Σ’ αγαπάω ακόμα! " ..