Τσαλαπατημένο φωνήεν

Τσαλαπατημένο φωνήεν κάτω από τα πέλματα της σιωπής-
Μεγαλώνει και μικραίνει σαν φεγγαριού δίσκος και στενάζει
Όπως του κουρασμένου η καρδιά·
Ύστερα βρέχει·
Συννεφιάζει και βρέχει·
Το φθινόπωρο αγαπά την όρχηση των πουλιών και συναντά τα ωραία κονάκια τους·
Η εμμονές της μέρας γίνονται ψιχάλες σιγανές που φέρουν τον ήχο της γης ψηλά·
Σε καθετί, άνω τελεία·
Ώσπου, το μεσημέρι,
Αδειάζουν οι υδρίες και παντού μεθοβολά το σύμπαν
από άκρατο οίνο και κεφάτες πεταλούδες που ξεστόμισαν
απ' την θρησκεία των ανέμων..