Να μου εξηγήσεις τον θάνατο, όπως
Διαβάζεται στις ζοφερές
νεκρολογίες.
Να μου εξηγήσεις την ζωή, όπως
Την υμνούν οι ποιητές που
γραμμένη στο αίμα τους είναι…
Απόηχος των γεγονότων και της
πρωτεύουσας.
Μέρα γλυκιά μέρα απατηλή όπως
φθινοπωριάζει.
Ένας ήλιος μπλέκεται ανάμεσα στις
προσδοκίες μας και ψηλώνει
νεύοντας στα δέντρα να τον χειροκροτούνε.
Αύρα πρωινή μπαλώνει όλες τις
τρύπες του ντουνιά.
Μετέωρο πουλί- ευτυχεί να
επικρεμάται στο ιστίο του ουρανού.
Διάρκεια της ημετέρας σωτηρίας-
απ' αιώνων.
Χλευάζουμε τα ποταπά σύμφωνα της
απανθρωπιάς.
Ευτυχώς δεν χάσαμε ακόμη την
καρδιά μας!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου