Παλαιάς κοπής τα αισθήματα-
Όσα φιλοξενήθηκαν στο στήθος
σου κι ο κόσμος γύρω σου άγιασε.
Έντονα μυστικά και φανερό μόνο
ένα λουλούδι που κρατά
το άρωμα
και έτσι ο έρωτας γεννιέται
πασιφανής.
Στης Κρήτης τα νερά, βότσαλο
πάνω στο χαμένο κύμα
Μιλά φωνήεντα ομηρικά και των
ελλήνων παίγνια ξυλίκι και ξινό λεμόνι.
Πίνουμε τσικουδιές ανέμων και
η ψυχή μας θεραπεύεται απ' την φιλία·
Τρώμε οφτό και όχι άλλο- ο αέρας
περνά μέσα απ' τα ρούχα μας
Μινωικός..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου